چکیده
دین در جهت دعوت به سوی راهی گام بر می دارد که با اختیار انجام گرفته است، اگر موانع شناخت انسان برطرف گردد و محیط جامعه در فساد قرار نگیرد انسان ها به سوی حق خواهند رفت. در طول تاریخ هیچ گاه انسان ها بر یک عقیده نبوده اند، خداوند از روی مصلحت چنین وضعی را به وجود آورده و از روش جبری استفاده نکرده است و این طبق مشیت الهی است. ارتداد به معنای خارج شدن مسلمان از اسلام و ورود به کفر است. در ارتداد لجاجت و عناد دخالت دارد و به صرف تغییر عقیده، شخص مرتد نمی شود. در دیدگاه اسلام انسان مختار است و مکلف در برابر خدا و حق ندارد عملی را که موجب هلاکت خود و جامعه می شود را انجام دهد. چون ارتداد موجب تزلزل عقاید دیگران و تضعیف دین در جامعه می شود، شخص مرتد مجازات می گردد پس هدف از حکم ارتداد تنبیه و مجازات مرتد است نه مجبور کردن او به بازگشت به اسلام.

استاد راهنما:
سرکار خانم برمشوری

استاد داور:
سرکار خانم فلاح زاده

پژوهشگر:
مرضیه فرهادی خلاری
شهریور ۹۴
94/6/30
معاونت پژوهش حوزه علمیه فاطمه الزهرا سلام الله علیها-شیراز